Filtr powietrza

Jest to urządzenie, które w procesie filtracji mechanicznie oddziela zanieczyszczenia zawieszone w oczyszczanym powietrzu.

Jest podstawowym wyposażeniem większości central wentylacyjnych i klimatyzacyjnych dostępnych na polskim rynku. Stanowi element wymienny centrali, którego zanieczyszczenie wpływa na pracę centrali oraz komfort przebywania w klimatyzowanych pomieszczeniach.

Zestawienie podstawowych pojęć

Wskaźniki filtracyjne, czyli parametry przeznaczone do opisu oraz oceny procesu filtracji powietrza:

  • skuteczność filtracji:
    • całkowita skuteczność
    • skuteczność frakcyjna (przedziałowa)
  • strata ciśnienia podczas przepływu powietrza przez filtr (opór przepływu)
  • pojemność pyłowa filtra

Skuteczność filtracji – zdolność urządzenia filtracyjnego lub materiału filtracyjnego do zatrzymywania pyłu, określona jako stosunek ilości (masy, liczby cząstek) pyłu zatrzymanego przez filtr do ilości pyłu doprowadzonej do filtra:

S1 – stężenie pyłu w powietrzu przed filtrem, wyrażone jako np. mg/m3 lub liczba cząstek /m3
S2– stężenie pyłu w powietrzu za filtrem, wyrażone jako np. mg/m3 lub liczba cząstek /m3

Skuteczność całkowita

  • Skuteczność zatrzymania całej masy pyłu bez uwzględniania podziału pyłu na frakcje (-) lub (%)
  • Skuteczność uśredniona dla całej powierzchni filtra w danych warunkach eksploatacyjnych (-) lub (%)
  • Skuteczność frakcyjna (przedziałowa) – skuteczność określona dla cząstek o danej średnicy lub z określonego przedziału ich wymiarów; zależnie od sposobu oznaczenia rozróżnia się frakcyjną skuteczność liczbową lub wagową (masową) (-) lub (%)
  • Am (średnie zatrzymanie pyłu) – stosunek całkowitej ilości pyłu testowego zatrzymanego przez filtr do całkowitej ilości pyłu podanego aż do osiągnięcia końcowego oporu przepływu. Stosowane do filtrów grupy G. [%]
  • Em (średnia skuteczność] – średnia skuteczność dla cząstek 0,4 μm podczas obładowania pyłem aż do osiągnięcia końcowego oporu przepływu powietrza. Stosowane do filtrów grupy M i F [%]
  • ME (minimalna skuteczność) – to najniższa wartość separacji pyłu cząsteczek o wielkości 0,4 μm osiągana dla filtra w 3 testach; początkowa skuteczność filtracji, skuteczność filtracji w czasie całego testu i skuteczność filtracji przy całkowitym rozładowaniu elektrostatycznym medium filtracyjnego
  • Pojemność pyłowa filtra – masa pyłu zatrzymanego przez filtr, przypadająca na jednostkę powierzchni filtracyjnej, przy której został osiągnięty stan końcowy filtra, [g/m2]
  • Początkowy opór przepływu – spadek ciśnienia statycznego powietrza na niezapylonym filtrze przy nominalnym natężeniu przepływu powietrza (Pa)
  • Końcowy opór przepływu (górna wartość graniczna) – ustalona przez producenta filtra górna wartość oporu przepływu powietrza, po osiągnięciu której materiał filtracyjny powinien być wymieniony (Pa)
  • Stan końcowy filtra – stan, w którym opór filtru osiągnął górną wartość graniczną lub w którym skuteczność filtracji spadła do wartości uznanej w danej metodyce pomiarowej za najniższą dopuszczalną
  • Nominalne natężenie przepływu powietrza – natężenie przepływu powietrza przez filtr, określone przez producenta, odpowiadające warunkom eksploatacyjnym, dla których zaprojektowano filtr, przy gęstości powietrza 1,20 kg/m3, wyrażone w (m3/s)
  • Powierzchnia czołowa filtra – powierzchnia przekroju poprzecznego filtru łącznie z ramą (m2)
  • Powierzchnia czynna filtra – powierzchnia przekroju poprzecznego filtru, przez którą przepływa powietrze (m2)
  • Powierzchnia efektywna materiału filtracyjnego – powierzchnia efektywna materiału filtracyjnego w filtrze, przez którą przepływa powietrze (bez powierzchni klejonych, prętów itd.) (m2)
  • Prędkość wlotowa – strumień objętościowy powietrza (m3/s) podzielony przez powierzchnię czołową filtra (m/s)
  • Prędkość przepływu – strumień objętościowy powietrza (m3/s) podzielony przez powierzchnię czynną filtra (m/s)
  • Prędkość filtracji – strumień objętościowy powietrza (m3/s) podzielony przez powierzchnię efektywną materiału filtracyjnego w filtrze (m/s)
  • Klasyfikacja filtrów powietrza – zaliczenie filtrów powietrza do odpowiednich grup oraz klas w oparciu o wartości parametrów filtracyjnych (skuteczności lub penetracji) określanych za pomocą specjalnych procedur badawczych opisanych w poszczególnych normach